کد مطلب:212945 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:273
معنی لغوی تقیه
لغت تقیه از دو جهت ماده و هیئت، قابل بحث و بررسی است:
از جهت ماده، حروف اصلی آن «وقی» می باشد كه واو آن به «تا» تبدیل شده است. بنابراین اصل آن «وقیه» بوده و از این جهت، هم ریشه با لغت تقوا می باشد كه اصل آن «وقوی» بوده است.
مصدر ثلاثی مجرد آن «وقی» و «وقایة» است به معنای «صیانت» و «نگه داری». [1] .
همچنین به معنای حفظ نفس از عذاب و گناه به وسیله ی عمل صالح می باشد. [2] .
از جهت هیئت و صیغه، كلمه تقیه بر وزن فعلیة می باشد و در مصدر یا اسم مصدر بودن آن اختلاف است. [3] .
در هر صورت، ثلاثی مجرد می باشد و تای آن، تای وحدت است. چون این نكته را یادآور می شود كه همیشگی نیست و در موارد خاصی انجام می پذیرد. [4] .
از جهت ماده، حروف اصلی آن «وقی» می باشد كه واو آن به «تا» تبدیل شده است. بنابراین اصل آن «وقیه» بوده و از این جهت، هم ریشه با لغت تقوا می باشد كه اصل آن «وقوی» بوده است.
مصدر ثلاثی مجرد آن «وقی» و «وقایة» است به معنای «صیانت» و «نگه داری». [1] .
همچنین به معنای حفظ نفس از عذاب و گناه به وسیله ی عمل صالح می باشد. [2] .
از جهت هیئت و صیغه، كلمه تقیه بر وزن فعلیة می باشد و در مصدر یا اسم مصدر بودن آن اختلاف است. [3] .
در هر صورت، ثلاثی مجرد می باشد و تای آن، تای وحدت است. چون این نكته را یادآور می شود كه همیشگی نیست و در موارد خاصی انجام می پذیرد. [4] .
[1] معجم مفردات الفاظ قرآن، راغب اصفهاني، ص 568؛ لسان العرب، ابن منظور، ج 15، ص 377.
[2] لسان العرب، ج 15، ص 378.
[3] ر.ك: النحو الوافي، حسن عباسي، ج 3، ص 209 و 210.
[4] اين مطلب با استفاده از درس تفسير آية الله جوادي آملي نقل گرديده است. ذيل تفسير آيه 28 سوره آل عمران.